gedenktekens
Moedige leden van onze gemeenschap zijn overleden, maar de verhalen van hun leven leven hier voort om de vreugde en liefde te vieren die ze iedereen om hen heen brachten. Moge hun nagedachtenis tot zegen zijn.
Voeg een vriend of geliefde toe
VOEG EEN GELIEFDE TOE
Pauline Habib Siegel
Pauline was onze 'koningin' en haar licht zal ons blijven leiden. Het was Pauline's diagnose van TM in 1994 die de vorming van SRNA katalyseerde. Meer dan 20 jaar werkte ze samen met haar man en SRNA-president, Sandy Siegel, om anderen in de SRNA-gemeenschap op te leiden, te ondersteunen en te inspireren. Het zou moeilijk zijn om een SRNA-lid te vinden dat niet is geraakt door de collectieve warmte, het medeleven en de toewijding van de Siegels aan de organisatie.
Buiten SRNA draaide het leven van Pauline om haar familie, studenten en vrienden. Ze gaf vijfentwintig jaar les op een basisschool in Ohio. Ze was geliefd - als echtgenote, moeder, sitte (grootmoeder), dochter, zus, tante, lerares en vriendin voor velen. Ze was ook een liefhebbende moeder voor haar gekoesterde diensthond, Kazu.
Om de volledige herdenkingspagina van Pauline te bekijken, klik dan hier.
Pauline Habib Siegel
Rhana Serene Vlaming
Rhana kreeg de diagnose transverse myelitis, een zeer zeldzame neurologische aandoening die wordt veroorzaakt door een ontsteking over de breedte van het ruggenmerg. Rhana bracht maanden door op de ICU, bereikte uiteindelijk de ontwenningskliniek en ging uiteindelijk eind juni 2013 naar huis. Ze blonk uit op school en haalde de National Honour Society. Op school ontving ze prijzen voor lezen en rekenen. ze leerde schilderijen schilderen met haar voeten en schilderde er meer dan 200. De meeste werden aan vrienden gegeven.
Ze werd op 20 december 2015 rooms-katholiek gedoopt en was parochiaan van de St. Pius X-kerk in Westerly. Haar patroonheilige was St. Rose van Lima. Ze hield van mensen en stelde anderen altijd boven zichzelf. Altijd proberen haar vrienden en familie gelukkig te maken. Hoewel ze in een rolstoel zat, klaagde ze nooit en had ze altijd een glimlach en een positieve instelling. Ze hoopte dat ze ooit zou kunnen lopen, trouwen en kinderen krijgen. Ze hield van God, haar familie, vrienden en supporters.
Tragisch genoeg stierf ze onverwachts in haar slaap thuis op de ochtend van 24 augustus 2016, op 15-jarige leeftijd, slechts enkele dagen voordat ze als HS-tweedejaars naar school zou gaan. Ik kwam er die woensdag om 3:07 achter, en in een flits leefde ik niet meer in dezelfde wereld, alles was veranderd, een wereld zonder Rhana was ondenkbaar. Mijn hart is gebroken. Geen films meer, bowlen, papadagen. In een oogwenk werd ik getransporteerd naar een koude, donkere wereld, een lege ondiepe ruimte. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn, nooit meer. Een groot deel van mij stierf met haar. Door dit alles is Jezus en mijn geloof mijn redding geweest, mijn hoop. Er zijn zoveel tekenen dat Rhana leven in de hemel en is nog steeds hier bij ons. Haar geest woont in mijn hart en in de harten van degenen die van haar hielden. Ik mis haar elke minuut van elke dag. Ze is nu bij God, haar strijd tegen Transverse Myelitis is voorbij. Neem het leven niet als vanzelfsprekend.
— Robert Fleming, Rhana's vader
Rhana Serene Vlaming
Marcille Kaufman Pollak
Marcille Kaufman Pollak
Metselaar Lopardi
11/16/2012 – 5/16/2020
Overleden van ADEM
Metselaar Lopardi
Joey Jordan
De tol die deze ziekte eiste van Joey was onmetelijk, net als voor zoveel andere mensen in onze gemeenschappen. Ter ere van de Multiple Sclerosis Awareness-maand willen we bijdragen aan de behandeling, het onderzoek en het onderwijs voor mensen met een diagnose van transverse myelitis en multiple sclerose. Joey's familie werkt eraan om samen te werken met Joey's vrienden en bandleden zamel geld in om Joey's strijd voort te zetten!
Joey Jordan
Elaine Revell
Aanvankelijk was ze een vervangende leraar en schoolbibliothecaris in San Jose, maar ze trouwde in 1960 met haar enige ware liefde, Bill, in Pacific Palisades, CA, op de heuvel van het strand van Santa Monica waar ze elkaar een paar jaar eerder hadden ontmoet. In 1963 studeerden beiden samen met hun masterdiploma af aan de SJSU. Ze kochten in 1964 een stuk grond in Saratoga, Californië en verhuisden in 1966 naar hun nieuw gebouwde huis. Afgezien van een omweg van vier jaar naar Denver voor Bills werk eind jaren negentig, was Saratoga een idyllisch huis voor hen tot 1990, toen het tijd werd om om zich terug te trekken in de dorpen in San Jose.
Naast het grootbrengen van een gezin, deed Elaine actief vrijwilligerswerk op verschillende gebieden die voor haar van belang waren. Dit omvatte onder meer het openen van het ouderlijk huis als verkiezingsstembureau als inspecteur, jarenlang vrijwilligerswerk als bibliothecaris bij de Saratoga Federated Church, als spoedvoorzitter voor Chi Omega, en leiderschapsrollen bij de Santa Clara Valley Watercolour Society en de Fine Arts League of Cupertino. Elaine was gepassioneerd door aquarelkunst en reisde de wereld rond op zoek naar unieke locaties die ze in haar schilderijen kon vastleggen. Haar talent en vaardigheden op het gebied van aquarel bleven evolueren, waarbij ze steeds nieuwe benaderingen van de kunst leerde en haar talent en vakmanschap voortdurend aanscherpte. Ze was een zeer getalenteerde kunstenaar en tientallen van haar werken werden tentoongesteld in juryshows in zowel Californië als Colorado.
Elaine gaf onwrikbare steun en vond vrede en vreugde in haar geloof, familie en gemeenschap. Ze was belezen, een fervent snellezer, verwelkomde het ontvangen van familie en vrienden, hield van spelletjesavonden met het hele gezin, tuinieren en betoverende gesprekken. Ze schonk routinematig diepgaande familiegeschiedenis en bracht zelfs de genealogische geschiedenis ervan begin jaren negentig in kaart, vóór het internet. Elaine wordt en zal exponentieel gemist blijven worden. Ze laat haar broer Lawrence, haar twee zonen, Mike & James en schoondochter, Jennifer achter.
Elaine Revell
